Ведаю, што якасць не перфэкт і што наагул нельга было брацца і здымаць у такіх умовах: супраць гэтага бялявага, пякучага антарыйскага сонца – але не магла ўтрымацца і нават прымусіла сына спыніць машыну, бо тое, што ўбачыла, як раз увасабляла сабой даўнішні сон і тую мару, з якой і ехалі ў Канаду: маленькі домік на беразе ляснога возера  .
Крытыку ў выглядзе белага неба і ўсякую протчую прымаю.

Не вылазил бы с такой дачи всё лето!
жарко и прохладно одновременно 

Владимир Дрозник, Дык жаж і я пра гэта 

красиво... а у меня как не повернись ни на 180, ни на 90 все равно скучно

Павел Осипов, Дык і мяне тут тое самае: білдынг, вуліца, ліхтар... А гэта ж ездзілі аж за 270 км. 

Эх, если бы поближе..ну там бинокль преставить кобъективу...
А какое ISO ставила?

Мельник Константин, Бінокаль?.. Зумам можна прыблізіць, дый 5 мг дазваляюць выразаць... А што ты хацеў бліжэй? Домік? ...Дык вось ён цікавы ва ўсім гэтым кантэксце. )) Бач, нават прыклейвала яшчэ адзін кадр.
ISO... Ня памятаю. Напэўна, што 200. Я мяняю яго толькі, калі сьвятла не хапае. Лічыш, трэ было 100 паставіць? Ня думаю, каб гэта дабавіла колеру да неба )) Табе варта яго пабачыць жыўцом! ;)))

Ірына Варабей, я вам попробовал написать в почту - если вы не против, хочу более детально и с примером обсудить вариант фотографии, на примере этого снимка. У вас великолепные снимки, и очень хочется более полного раскрытия потенциала, заложенного в них.

Цудоўны кадр, уражанні самыя найлепшыя... менавіта гэдак я уяўляў сабэ крышку кранутае наваколле..