

![]() |
Olgierd Harts
Красоты утреннего лета... Бачыш, першыя праменьчыкі сонца ско́кнулі, - адразу абуджаецца ўсё ў навако́ллі нао́гул. Праменьчык трапляе ў маё акно і валіцца ў мае заплюшчаныя вочы, арганізм прачынаецца. Хто́сьці рана ўстае - таму БОГ дае. Я ўзнімаюся і ў падворак выхо́джу: - якая прыгажо́сць ранішняга лета, о Божа! из моего альбома Па сцежках Белай Русі (мой паэтычны фота-дзённік). |