Шалее вецер...
плешчуць у далоні
і скачуць крыжачка й лявоніху лісты.
Рудыя... Залатыя... у палоне
асеньніх песьняў,
пэўне-ж, залатых.
І нешта і мяне ўзьнімае закруціцца,
заплёўшы рукі -- гнуткае гальлё --
мяцеліцай асеньняю над ніцай
імглою залатой пустых, рудых палёў.
Але зашмат, відаць,
я збаразьніла сьцежкаў
жыцьцёвых, не рудых і, ўжо-ж, не залатых,
а шэрых ад штодзённасьці і ... рэшты.
Мне ў залатую высь ня ўзьняцца, як лісты.
(с) Н.Арсеньнева

з паэзіі беларускай эміграцыі

баланс белого не убедителен! Облака какого цвета?

Мельник Константин, Сінія з ліловым адценнем

Люблю осень..

Остановить мгновение листопада... Замечательно!

Осенняя пора....очей очарованье...

очень хорошо передано состояние природы!