У нас с Вами хорошо проходит ообщение в более познее спокойное время.
гэта для вас яно познее. а ў мяне якраз папалудні, і я звычайна імкнуся ў гэты час адарвацца ад компа і заняцца іншымі справамі.
Визуально от Монголии не отличить
розніца крыху ёсць - кактусы
хорошая дорога, заправки, кафэешки.

плюс недарагія матэлі, паслужлівыя паліцыянты, дабразычлівыя жыхары. (Праўда, вакно машыны нам пабілі ў першую ж ноч у Феніксе, сын дарма навігатар у ёй пакінуў.)
Вот съезжу в Нью-Мексику, вот тогда и сравню основательно. А Ваши фото все больше меня зовут.
Паўночная Амерыка вельмі разнаякая і дзівосная. І я спадзяюся, што мае фатаграфіі з Мускокі (Антарыё) выглядаюць таксама спакуслівымі. Прынамсі, мы - антарыйцы - аддаем ёй перавагу для адпачынку (і вокны ў машынах там ня б'юць

). А ў Арызоны-Мексікі мы з сынам ездзілі па прафесійных справах. Ён у мяне прафесійны роварнік (велосіпедіст), вось узімку уцякалі ад снегу. ...Я калі-небудзь такі запішу ў дзённіку, як мы заехалі ў горы Ню-Мексіка "патрэніравацца", і як наступнай жа раніцай рвалі адтуль кіпці

, бо там такое ўсчалося! мы такіх завірух у Канадзе і не бачылі. ...ну, яно там ёсць на маіх здымках.