гэта ж як трэба верыць у старажытны мур)) - некалькі войнаў і пераваротаў перажыўшы; дажджы, смугу,
лютыя маразы 150 гадоў трываўшы; стронцыем і кобальтам-60 з'едзены і, апроч іншага, Кастуся, што ўзгрувасціўся,
далікатна ўтрымліваць у стане нераўнавагі )))). жыве беларуская цэгла))), а з ёй і напамінак аб продках.
як казаў Паэт "дрэмле памятка дзен, шта ў нябыт уцяклі"